NTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Tijdens ASH 2022 is aandacht besteed aan nieuwe ontwikkelingen op het gebied van acute myeloïde leukemie (AML). Dr. Mina Abdelmalek (State University of New York at Buffalo, Verenigde Staten) presenteerde de resultaten van een retrospectieve studie naar de toevoeging van gemtuzumab ozogamicine aan cytarabine en daunorubicine bij nieuw gediagnosticeerde AML-patiënten, waaruit bleek dat deze toevoeging bij bepaalde patiënten leidt tot verbeterde resultaten.1 Prof. dr. Johannes Schetelig (University Hospital TU Dresden, Duitsland) vertelde over de fase III-studie ASAP waarin voor het eerst is gekeken naar het voordeel van intensieve inductiechemotherapie voorafgaand aan allogene hematopoëtische stamceltransplantatie bij patiënten met recidief of refractaire AML.3 Dr. Uwe Platzbecker (University of Leipzig Medical Center, Leipzig, Duitsland) besprak de resultaten van de respons op behandeling met verschillende doseringen van luspatercept bij patiënten met laagrisico MDS uit de MEDALIST-studie.6
Lees verderNTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Tijdens ASH 2022 zijn diverse onderzoeken gepresenteerd over acute lymfatische leukemie (ALL), bij zowel volwassen als pediatrische patiënten. Prof. dr. Mark Litzow (Mayo Clinic, Verenigde Staten) deelde de resultaten van de fase III-studie ECOG-ARIN E1910, waaruit naar voren is gekomen dat toevoeging van blinatumomab aan consolidatiechemotherapie de overleving van bepaalde volwassen ALL-patiënten zonder minimale restziekte (MRD) significant verlengt.3 Daarnaast ging drs. Amy Kirkwood (University College London, Verenigd Koninkrijk) in op nieuw onderzoek naar het beperken van recidieven in het centrale zenuwstelsel bij pediatrische patiënten na toediening van hoge dosis methotrexaat. Uit de resultaten komt naar voren dat dit niet leidt tot een significante vermindering van recidieven.6
Lees verderNTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Tijdens ASH 2022 werden tal van presentaties gegeven over nieuwe onderzoeksresultaten bij de behandeling van multipel myeloom (MM). Dr. Salomon Manier (Lille University Hospital, Lille, Frankrijk) presenteerde de tussentijdse responspercentages en veiligheidsanalyse van de fase III-studie IFM2017-02. In deze studie wordt daratumumab lenalidomide zonder langdurige dexamethason vergeleken met lenalidomide dexamethason in een populatie van kwetsbare patiënten met nieuw gediagnostiseerd MM.3 Dr. John Jones (Institute of Cancer Research, Verenigd Koninkrijk) liet nieuwe resultaten zien van een studie naar de gevolgen van inductie- en onderhoudsbehandeling met lenalidomide op de ontwikkeling van tweede primaire maligniteiten. Uit de resultaten bleek dat blootstelling aan lenalidomide kan leiden tot een hogere incidentie van tweede primaire maligniteiten.5 Dr. Sara Bringhen (A.O.U. Citta della Salute e della Scienza di Torino, Italië) presenteerde de resultaten van de fase IV-studie Real MM, waarin voor het eerst prospectief de behandelregimes bortezomib-melfalan-prednison en lenalidomide-dexamethason direct met elkaar werden en waaruit bleek dat bepaalde patiënten meer baat hebben bij bortezomib-melafan-prednison.10
Lees verderNTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Chronische myeloïde leukemie (CML) behoort tot de groep van myeloproliferatieve neoplasmata die worden gekenmerkt door de ongecontroleerde groei van myeloïde cellen in verschillende stadia van rijping. CML-patiënten kunnen zich presenteren in drie ziektefasen: chronische fase, acceleratiefase en blastaire fase of blastaire crisis. Tyrosinekinaseremmers (‘tyrosine kinase inhibitors’, TKI’s) hebben sinds hun introductie bijgedragen tot een sterke verbetering in de overleving van CML-patiënten in de chronische fase.1 Tijdens ASH 2022 zijn nieuwe inzichten gepresenteerd op het gebied van CML uit verschillende retrospectieve en klinische studies. Dr. Carlo Gambacorti-Passerini (University of Milano-Bicocca, Monza, Italië) presenteerde nieuwe resultaten van de Trf-PRO-studie,, waaruit naar voren kwam dat er geen significant verband kon worden aangetoond tussen het stopzetten van de TKI-behandeling en ziekteprogressie van CML.2 Prof. dr. Elias Jabbour (The University of Texas MD Anderson Cancer Center, Verenigde Staten) vertelde over het onderzoek naar de derdelijnsbehandeling met ponatinib bij CML-patiënten in de chronische fase met betere resultaten dan bij tweede generatie TKI’s.4
Lees verderNTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Tijdens ASH 2022 zijn verschillende nieuwe inzichten gepresenteerd ten aanzien van de behandeling van CLL. Dr. Ryan Jacobs (Atrium Health Levine Cancer Institute, Charlotte, NC, Verenigde Staten) presenteerde de resultaten van een studie waarin is gekeken naar de tijd tot een volgende behandeling voor CLL-patiënten na eerstelijnsbehandeling met ibrutinib versus acalabrutinib.1 Dr. John Byrd (The Ohio State University Comprehensive Cancer Center, Verenigde Staten) liet de definitieve resultaten zien van een cohort met therapie-naïeve CLL-patiënten die behandeld waren met acalabrutinib. Daaruit is een gunstig effectiviteits- en veiligheidsprofiel naar voren gekomen bij deze patiënten.3 Dr. Henriette Huber (Städtisches Klinikum Karlsruhe, Duitsland en University Hospital Ulm, Duitsland) presenteerde de definitieve analyse van de fase II-studie CCL2-GIVe, waarin de combinatiebehandeling van obinutuzumab, ibrutinib en venetoclax (CLL2-GIVe-regime) bij hoogrisico CLL werd onderzocht. De gunstige resultaten die hieruit naar voren zijn gekomen, verdienen het om dit behandelregime verder te onderzoeken in fase III-studies.4
Lees verderNTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Tijdens het ASH 2022-congres kwamen tal van presentaties over nieuwe behandelingen van lymfomen voorbij. Zo presenteerde prof. dr. Peter Borchmann (University of Cologne, Keulen, Duitsland) de resultaten van een studie naar een met brentuximab vedotin aangepaste versie van het eBEACOPP-behandelregime bij Hodgkinlymfoom, wat leidde tot minder behandelingsgerelateerde morbiditeit.3 De resultaten van de fase II-ELARA-studie werden besproken door prof. dr. Martin Dreyling (LMU Klinikum, München, Duitsland).7 Na meer dan twee jaar follow-up bleek dat de toediening van tisagenlecleucel bij folliculair lymfoom een robuuste en duurzame respons oplevert. Prof. dr. Stephen Opat (Monash Health and Monash University, Clayton, Victoria, Australië) presenteerde daarnaast de definitieve resultaten van de MAGNOLIA-studie, waarin patiënten met marginale zone lymfoom behandeld werden met zanubrutinib.10 De werkzaamheid van axicabtagene ciloleucel werd door dr. Matthew Lunning (University of Nebraska Medical Center, Omaha, NE, Verenigde Staten) in de praktijk vergeleken met immunochemotherapie bij een oudere patiëntenpopulatie met recidief/refractair grootcellig B-cellymfoom.14
Lees verderNTVH - jaargang 18, nummer 1, maart 2023
No authors
Tijdens ASH 2022 zijn meerdere updates gegeven met betrekking tot de behandeling van benigne hematologische aandoeningen. Zo werden de langetermijn resultaten van de CADENZA-studie gepresenteerd door prof. dr. Alexander Röth (University Hospital Essen, Duitsland).5 Daarnaast besprak prof. dr. Steven Pipe (University of Michigan, Ann Arbor, MI, Verenigde Staten) een interim-analyse van de HAVEN 7-studie, waaruit bleek dat emicizumab werkzaam en verdraagzaam is bij de behandeling van zuigelingen met hemofilie A.9 De 24-weekse follow-upgegevens van de APPLY-PNH-studie, waarbij paroxismale nachtelijke hemoglobinurie werd behandeld met iptacopan, werden gepresenteerd door prof. dr. Regis Peffault De Latour (French Référence Center for Aplastic Anemia and Paroxysmal Nocturnal Hemoglobinuria, Parijs, Frankrijk).20 De resultaten van de ADVANCE-studie naar de behandeling van primaire immuun trombocytopenie met het humane IgG1 Fc-fragment efgartigimod kwamen aan bod tijdens een presentatie door dr. Catherine Broome (Georgetown University, Washington DC, Verenigde Staten).31 Prof. dr. Saskia Middeldorp (Radboud UMC, Nijmegen) presenteerde daarnaast de resultaten van een studie naar het gebruik van LMWH tijdens de zwangerschap bij vrouwen met erfelijke trombofilie, waaruit bleek dat deze behandeling geen positief effect heeft op de kans op de geboorte van een levend kind.33
Lees verder
