NTVH - 2021, nummer Hematologie Actueel, december 2021
dr. W. Nanhoe
Voor patiënten met recidief of refractair diffuus grootcellig B-cellymfoom die recidiveren na eerstelijnsbehandeling met R-CHOP is autologe stamceltransplantatie een goede tweedelijnsbehandeloptie, maar wat als patiënten hier niet voor in aanmerking komen of als de behandeling niet aanslaat? In dit artikel worden de behandelopties voor deze patiënten besproken.
Lees verder
NTVH - 2021, nummer Hematologie Actueel, december 2021
Dr. R. van der Voort
Het myelodysplastisch syndroom is een vrij zeldzame hematologische maligniteit met een uiteenlopend ziektebeeld en variabele prognose. Waar de diagnose van oudsher met name berust op de aanwezigheid van hematologische, morfologische en cytologische kenmerken, spelen ook moleculaire profielen een steeds grotere rol. Bovendien hebben deze profielen vaak prognostische en soms predictieve waarde en kunnen ze onder andere worden gebruikt voor het monitoren van ziekteprogressie.
Lees verder
NTVH - 2021, nummer Hematologie Actueel, december 2021
dr. W. Nanhoe
Op het gebied van de meest voorkomende hemoglobinopathieën bèta-thalassemie en sikkelcelziekte was er tot voor kort weinig beweging. De afgelopen jaren zijn er echter nieuwe behandelopties toegevoegd aan het lang stil gelegen behandellandschap. Bovendien wordt er volop onderzoek gedaan naar nieuwe toekomstige behandelmogelijkheden. Tijd voor een update, toegelicht door prof. dr. Bart Biemond, hoogleraar Inwendige Geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam.
Lees verder
NTVH - 2021, nummer Special, july 2021
drs. A.M. Dekker , drs. D. Vrouwenvelder
Immuun trombocytopenie (ITP) is een ziekte die wordt gekenmerkt door trombocytopenie vanwege een auto-immuunreactie tegen bloedplaatjesantigenen.1 Secundaire ITP komt vaak voor na virale infecties en vertegenwoordigt 18–20% van alle volwassen ITP-gevallen.2 Zo kan het ook een belangrijke complicatie zijn van COVID-19.3 In dit artikel worden de pathogenese, klinische kenmerken en behandeling van COVID-19-geïnduceerde ITP besproken.
Lees verder
NTVH - 2021, nummer Special, july 2021
Dr. R. van der Voort , dr. W. Nanhoe
Ondanks de therapeutische ontwikkelingen, blijft multipel myeloom een ongeneeslijke aandoening, waardoor er een behoefte is aan aanvullende opties. Recentelijk klinisch onderzoek heeft ook bij zwaar voorbehandelde patiënten in een aantal therapieën geresulteerd, zoals belantamab mafodotin, bispecifieke antilichamen en selinexor, die nieuw perspectief bieden met betrekking tot de algehele en progressievrije overleving van patiënten met recidief/refractair multipel myeloom.
Lees verder
NTVH - 2021, nummer Special, july 2021
dr. W. Nanhoe
Onlangs zijn er internationale richtlijnen gepubliceerd door de European Society for Medical Oncology (ESMO) en de International Myeloma Working Group (IMWG) met wetenschappelijk onderbouwde aanbevelingen voor de behandeling van recidief en/of refractair multipel myeloom (RRMM).1,2 Desondanks vormt in de dagelijkse klinische praktijk elke RRMM-patiënt weer een nieuwe uitdaging vanwege de individuele omstandigheden van de betreffende patiënt. Tijdens het derde ESH-symposium ‘How to diagnose and treat multiple myeloma’ in april 2021 werd een door Sanofi georganiseerde sessie besteed aan de inzet van nieuwe regimes gebaseerd op monoklonale antilichamen bij RRMM. In deze sessie lichtte prof. dr. Philippe Moreau (University Hospital Nantes, Frankrijk) de behandelopties bij lenalidomide-refractaire patiënten toe, prof. dr. Kwee Yong (University College London, Verenigd Koninkrijk) ging verder in op de rol van minimale residuale ziekte en prof. dr. Sonja Zweegman (Amsterdam UMC) besprak de behandeling van kwetsbare patiënten.
Lees verder
NTVH - 2021, nummer Special, july 2021
Drs. P. van Rijn , dr. W. Nanhoe
Dit jaar is door HOVON een nieuwe richtlijn voor de behandeling van multipel myeloom uitgebracht. Prof. dr. Sonja Zweegman is hematoloog in het Amsterdam UMC en was als vice-voorzitter van de HOVON Myeloom Werkgroep betrokken bij de opstelling van deze richtlijn. Zij bespreekt de belangrijkste overwegingen en wijzigingen voor de dagelijkse praktijk ten opzichte van de eerdere versie van de richtlijn.
Lees verder
