NTVH - 2024, nummer Hematologie Actueel, winter 2024
Dr. Robbert van der Voort
Uit primaire resultaten van de gerandomiseerde fase III-studie COMMODORE 1 blijkt dat behandeling met crovalimab veilig is bij patiënten met paroxysmale nachtelijke hemoglobinurie die eerder behandeld werden met eculizumab. Daarnaast liet een verkennende analyse zien dat de crovalimab vergeleken met eculizumab gerelateerd was aan een vergelijkbare hemolysecontrole en transfusievermijding. Patiënten gaven de voorkeur aan de subcutane behandeling met crovalimab boven de intraveneuze therapie met eculizumab.
Lees verderNTVH - 2024, nummer Hematologie Actueel, winter 2024
dr. Max Teuwen
Hemofilie B is een zeldzame, X-gebonden aandoening die wordt veroorzaakt door mutaties in het FIX-gen.1,2 Deze aandoening leidt tot een verlaagd of zelfs volledig afwezig niveau van stollingsfactor IX, wat resulteert in ernstige, langdurige bloedingen.3 Veel patiënten met een ernstige vorm van hemofilie B ondergaan intraveneuze substitutie van deze stollingsfactor om het risico op bloedingen te beperken.3 Monoklonale antilichamen worden ook steeds vaker ingezet als profylactische behandeling.3 Tot voor kort was etranacogene dezaparvovec de enige gentherapie met EMA-goedkeuring voor hemofilie B, maar inmiddels heeft het EMA ook fidanacogene elaparvovec goedgekeurd. In dit artikel worden de resultaten van deze nieuwe gentherapie voor hemofilie B beschreven.
Lees verderNTVH - 2024, nummer Congres nieuws EHA, augustus 2024
No authors
In recent onderzoek is bij de behandeling van patiënten met acute promyelocytische leukemie met een laag tot gemiddeld risico een gunstige werkzaamheid aangetoond van de combinatie van all-trans-retinoïnezuur (ATRA) en arseentrioxide (ATO) in vergelijking met ATRA plus chemotherapie. De werkzaamheid van deze combinatiebehandeling was echter niet eerder onderzocht in de groep van hoogrisicopatiënten met acute promyelocytische leukemie. Dit vormde de aanleiding voor de APOLLO-studie.1
Lees verderNTVH - 2024, nummer Congres nieuws EHA, augustus 2024
No authors
Disregulatie van de intracellulaire JAK/STAT-signalering en BET-eiwit gemedieerde inflammatie zijn belangrijke aanjagers van de pathogenese en de ziekteprogressie van myelofibrose.1 In de fase III-studie MANIFEST-2 werd de werkzaamheid en veiligheid van een behandeling met de experimentele BET-remmer, pelabresib in combinatie met de JAK-remmer, ruxolitinib vergeleken met placebo plus ruxolitinib bij patiënten met JAK-remmer naïeve MF. Tijdens EHA 2024 werden de resultaten van deze studie gepresenteerd door dr. Raajit Rampal (Memorial Sloan Kettering Cancer Center, New York, VS).2
Lees verderNTVH - 2024, nummer Special, zomer 2024
dr. N. Elbert
Orale monotherapie met iptacopan, een selectieve remmer van complementfactor B en de alternatieve complement-signaleringsroute van het immuunsysteem, verbetert de hematologische en klinische uitkomsten van patiënten met persisterende anemie door paroxismale nachtelijke hemoglobinurie. Dit blijkt uit de resultaten van de APPLY-PNH- en APPOINT-PNH-studie, waaraan onderzoekers en patiënten uit onder andere het Radboudumc hebben bijgedragen.
Lees verderNTVH - 2024, nummer Special, zomer 2024
dr. N. Otto
Interferonen zijn cytokinen met antivirale, immunomodulaire en antiproliferatieve eigenschappen die al jarenlang ingezet kunnen worden bij de behandeling van myeloproliferatieve neoplasieën.1 Aanvankelijk werden interferonen maar weinig voorgeschreven vanwege een invasieve toedieningsmethode en toxiciteit, maar met de ontwikkeling van gepegyleerde interferonen (peginterferon) werden veel van deze problemen beperkt. In dit artikel wordt we de plaats van interferonbehandeling bij myeloproliferatieve neoplasneoplasieën, de effectiviteit en veiligheid van deze middelen en een aantal praktische overwegingen beschreven.
Lees verderNTVH - 2024, nummer Special, zomer 2024
Drs. P. van Rijn
Sinds 2011 werken verpleegkundig specialisten en hematologen op de poli Hematologie van het Albert Schweitzer ziekenhuis nauw samen aan de medische zorg voor patiënten met hematologische aandoeningen, waaronder myeloproliferatieve neoplasieën. In dit artikel vertellen verpleegkundig specialist Sylvia Sprangers en internist-hematoloog Peter Westerweel over de betekenis van de verpleegkundig specialist binnen de hematologie en delen zij hun ervaringen over de onderlinge samenwerking.
Lees verder