Diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL) is het meest voorkomende subtype van non- Hodgkin lymfoom en is ieder jaar verantwoordelijk voor 25-45% van de nieuwe patiënten.1 De eerstelijnsbehandeling bestaat uit rituximab met cyclofosfamide, doxorubicine, prednison en vincristine (R-CHOP).2 Ongeveer 35-40% van de patiënten is echter refractair of heeft een recidief na een initiële respons op deze behandeling.3 Effectieve en verdraagbare behandelopties voor deze recidiverende/refractaire (R/R) groep zijn beperkt, met name voor patiënten die niet in aanmerking komen voor een autologe stamceltransplantatie (ASCT).2,3 De mediane algehele overleving voor deze groep is 6-12 maanden.2 De analyse van de 5-jaars resultaten van de fase II-studie L-MIND laat zien dat de combinatie van tafasitamab plus lenalidomide een nieuwe effectieve therapeutische optie biedt bij patiënten met R/R DLBCL, die niet in aanmerking komen voor ASCT.
