Ondanks de therapeutische ontwikkelingen, blijft multipel myeloom een ongeneeslijke aandoening, waardoor er een behoefte is aan aanvullende opties. Recentelijk klinisch onderzoek heeft ook bij zwaar voorbehandelde patiënten in een aantal therapieën geresulteerd, zoals belantamab mafodotin, bispecifieke antilichamen en selinexor, die nieuw perspectief bieden met betrekking tot de algehele en progressievrije overleving van patiënten met recidief/refractair multipel myeloom.
