LYMFOMEN

Werkzaamheid liso‑cel houdt aan bij patiënten met gerecidiveerd of refractair grootcellig B-cellymfoom

Uit eerdere analyses van de fase III-TRANSFORM-studie bleek dat lisocabtagene maraleucel (liso-cel) veilig is en vergeleken met standaard chemotherapie en transplantatie (SOC) geassocieerd met een significant betere werkzaamheid. Nu blijkt uit de EHA2024-presentatie van dr. Jeremy Abramson (Boston, Verenigde Staten) dat deze positieve uitkomst ook na een mediane follow-up van 33,9 maanden aanhoudt. Liso-cel versus SOC was onder andere geassocieerd met een significant betere eventvrije en progressievrije overleving en met een duurzamere respons. Na correctie voor de 62% cross-over van SOC naar liso-cel was ook de algehele overleving met liso-cel beter.

HD21: BrECADD versus BEACOPP bij gevorderd klassiek Hodgkin-lymfoom

Combinatiechemotherapie met bleomycine, etoposide, doxorubicine, cyclofosfamide, vincristine, procarbazine en prednison (BEACOPP) leidt tot een verbetering van de progressievrije overleving (‘progression-free survival’, PFS) en algemene overleving (‘overall survival’, OS) bij patiënten met gevorderd klassiek Hodgkin-lymfoom. ¹ BEACOPP gaat echter gepaard met een verhoogd risico op acute en persisterende toxiciteit. Om de therapielast te verlagen is er een nieuw behandelregime ontwikkeld, bestaande uit het antilichaam-geneesmiddelconjugaat brentuximab vedotine in aanvulling op combinatiechemotherapie met etoposide, cyclofosfamide, doxorubicine, dacarbazine en dexamethason (BrECADD). In de HD21-studie werd onderzocht of BrECADD minder toxiciteit geeft dan BEACOPP.²

ECHO: toevoeging van acalabrutinib aan rituximab verbetert de PFS bij oudere patiënten met onbehandeld mantelcellymfoom

Intensieve eerstelijnsbehandeling kan bij patiënten met mantelcellymfoom een duurzame respons en verlengde progressievrije overleving opleveren. Dergelijke behandelingen worden door oudere en kwetsbare patiënten echter vaak niet goed verdragen. In de ECHO-studie werd onderzocht of de combinatie van acalabrutinib met rituximab leidt tot betere uitkomsten bij deze populatie. Tijdens EHA 2024 werden de belangrijkste resultaten van dit onderzoek gepresenteerd door Michael Wang, MD (Anderson Cancer Center, Houston, VS).¹

KLINISCHE UITKOMSTEN BIJ PRIMAIR LYMFOOM VAN HET CENTRAAL ZENUWSTELSEL MET DUBBELE EIWITEXPRESSIE

In een retrospectieve multicenterstudie is bij patiënten met primair lymfoom van het centrale zenuwstelsel het verband van dubbele eiwitexpressie met slechtere klinische uitkomsten na intensieve inductiechemotherapie nader onderzocht. Resultaten tonen aan dat deze expressie geassocieerd is met een kortere progressievrije overleving, wat van belang is voor risicostratificatie en behandelbeslissingen.

MINDER TOXISCHE EFFECTEN EN LAGERE ZORGKOSTEN DOOR DA-EPOCH-R BIJ BURKITT-LYMFOOM

Burkitt-lymfoom is een agressieve, zeldzame vorm van non-Hodgkin-lymfoom. Hoewel patiënten met een laagrisico-Burkitt-lymfoom een algehele overleving (‘overall survival’, OS) na 2 jaar hebben van tot wel 100%, is deze voor patiënten met een hoogrisico-Burkitt-lymfoom slechts 70–75%.^1–5 Deze patiëntgroep heeft dus behoefte aan betere behandelingen. De zeldzaamheid van het Burkitt-lymfoom bemoeilijkt echter het uitvoeren van grootschalige en gerandomiseerde studies. Eind 2023 zijn de resultaten gepubliceerd van een HOVON-studie naar de werkzaamheid en de veiligheid van een laagintensieve behandeling met DA-EPOCH-R ten opzichte van een hoogintensieve behandeling met R-CODOX-M/R-IVAC bij patiënten met een nieuw gediagnosticeerd hoogrisico-Burkitt-lymfoom.⁶

Bleomycine heeft langdurig nadelige invloed op longfunctie bij Hodgkinlymfoom

EPCORE NHL-5: anti-tumoractiviteit met epcoritamab en lenalidomide bij patiënten met DLBCL